Eski Dönemler; MÖ 2.yy itibariyle yani Helenistik çağlardan beri Eşme ve çevresine sürekli yerleşimler olmuştur (Düzköy-Mesatimolos). Friglerin ilk yerleşim noktalarından biri olup ardından MÖ 676’dan itibaren Kimmerlerin hâkimiyetine girmiştir.

Türk Hâkimiyeti; Malazgirt Zaferi sonrasında Selçuklu Devleti ile birlikte Anadolu’da hızla yayılan Türkmen aşireti göçleriyle Uşak ve Eşme çevresini tuttular. Eşme, Türkmenlerin yerleşim alanlarından biri haline gelmiştir. Örneğin Mersin Toroslar civarından gelen Karakeçili ve Akkeçili aşiretlerinin bir bölümü Eşme-Bekişli Köyüne, diğer bir bölümü ise Salihli-Mersinli köyüne yerleşmişlerdir. YineAntalya’dan (Teke civarı) gelen Sarıkeçili Aşireti, Eşmeyi mesken tutmuştur. Ayrıca, Şanlıurfa dolaylarından gelen ve Kurtuluş Savaşı yıllarında Eşme yöresinde verilen milli mücadelede yer alan Hacı Molla Paşa, Karakeçili Aşiretinden olup vaktiyle yerleşen bir ailedir.

İlçeye adını veren ve en eski Yörük- Türkmen aşiretlerinden olan Eşmeli aşiretinin Horasandan geldikleri söylenegelir. Kazanın genel nüfusu, 26.896 kişidir. Bunun 26128 kişisi Müslüman Türk, 768 kişisi Ortodoks Rumdur. Kaza merkezi Takmakta ise 4000 kişi yaşamaktadır. Bunun 3892 kişisi Türk, 108 kişisi Rumdur. Kazada 23 okul olup 21 tanesi Türklere, 2 tanesi Rumlara aittir.

15 Mayıs 1919 günü İzmir’in işgali ve akabinde diğer kent, kasaba ve köylerin ardı ardına işgallerine karşılık Eşme ilçesi bir takım tedbirlerle işgali oldukça geciktirmiştir. Bunun sebebi, yörenin sembol isimlerinin oynadıkları mühim roldür. Milli mücadele hareketinin yanında yer alan, direnişin haklılığı ve gerekliliği hakkında halkı bilinçlendiren, Eşme ve çevresinde Kuvayı Milliye Teşkilatını kuran ‘Hacı Müftü’ lakabıyla bilinen Müftü Ahmet Nazif Efendi'nin çok mühim bir rolü vardır. Eşme, Alaşehir- Kula ve Uşak’a karayoluyla fazla uzak olmaması, çevre kasabalarla iletişimin daha kolay yapılabilmesi, telgraf santralinin bulunması, Takmak-Eşme yöresinin düşmanın gözetiminden uzak olması, kolaylıkla 6 km mesafeli Takmak-Elvanlar şosesi ile demiryoluna ulaşılıyor olması gibi faktörler sebebiyle Eşme karargâh merkezi olarak seçilmiştir. 21 Mayıs 1919 günü Kuvayi Milliye Eşme Teşkilatı kurulmuştur. Bu gelişme, 9 Haziran 1919 günü Mustafa Kemal Paşaya bildirilmiştir. Eşme ilçesi tarihi ile ilgili derin bilgi resmi internet sitesinde anlatılmıştır.

Uşak merkezine 64 kilometre uzaklıktaki Eşme, tarım alanlarıyla kaplı bir ilçedir.

Bugün, halkın büyük çoğunluğu tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadır. Tahıl ürünleri, sebzecilik ve meyvecilik, tütüncülük, bağcılık tarımsal üretimin temelini oluşturuyor. Bölgede en çok kırmızı ve sarı mercimek üretiliyor. Kiraz üretimi ise günden güne artmakta. Haşhaş üretimine getirilen sınırlar gibi tütün için de sınırlamalar söz konusu olduğu için, tütüncülükten de gittikçe uzaklaşılmakta.

Eşme’nin bir önemli kaynağı ise kilim dokumacılığı. Eşme kilimleri yurt çapında bir üne sahiptir. Ekonomik açıdan Eşme’ye büyük katkısı olan kilimciliğin amacı, tanıtım olanaklarını zorlayarak yeni pazarlar elde etmek ve dışsatımla ilçe ekonomisine katkısını büyütmek.

KİLİM AĞACINDAKİ DESENLER

Her yörede olduğu gibi, geçmişten bugüne Eşme kilimleri de bazı değişikliklere uğramış. Fakat kendine özgü desenleri olan Eşme kilimlerini diğerşerinden hemen ayırt edebilirsiniz. Eşmeliler, kilim dokudukları dik tezgâhlara “ıstar” diyor. Tezgâha “kilim ağacı” diyenler de var. Kilim dokumada yalnızca kadınlar çalışıyor.

Çocukluk döneminde başlayan kilim dokumacılığı bir nevi kızların kaderidir. Bugün, Eşme’de dokumacılık kilimciliğe kilitlenmiş gibi.

Uşak üzerinden karayoluyla, İzmir Alaşehir üzerinden hem demiryolu, hem de karayoluyla ulaşılabiliyor. İzmir-Ankara yolundan Kula’yı geçtikten sonra sağa sapan üçüncü bir yoldan da ulaşmak mümkün. Eşme’nin, Güney ilçesi üzerinden Denizli ile de karayolu bağlantısı var. Eşme, İzmir’e 188 kilometre uzaklıkta.