Gerçek, hakiki kehribar nasıl anlaşılır

Son yıllarda her konuda olduğu gibi sahte kehribarın da ortaya çıkması nedeniyle bu konuda da bir takım mağduriyetler yaşanılıyor. Ancak herhangi bir dolandırılma işlemine maruz kalmamanız için sizlere gerçek bir kehribarı nasıl anlayacağınızı ayrıntılı olarak anlatıyoruz…

Parlaklığı ve şık görünümü ile ayrı bir havası olan kehribarı sıradan bir taş olmaktan çok uzaktır. Bilhassa yapısında bulunan fosilleşmiş böcekler ve bitkilerin çok sayıda olması kehribarı diğer taşlardan ayıran en önemli özellikler arasında yer almaktadır. Dünya üzerinde en fazla kehribar yatağı bulunan ülke Rusya Federasyonudur. Pinus succinifera bitkilerinden elde edilen Kehribar taşı pek çok kadının en gözde eşyalarındandır. Peki, kehribarın gerçek mi veya sahtemi olduğunu nasıl anlayabiliriz?

GERÇEK KEHRİBARI SAHTESİNDEN NASIL AYIRT EDERİZ?
Gerçek kehribarı sahte kehribardan ayırt etmenin en önemli yöntemlerinin başında Aseton testi gelmektedir. Kulak çöpüne benzeyen bir madde ile birkaç damla aseton damlattırıldığında kehribarda hiçbir değişiklik gözlenmiyorsa elimizde bulunan taş gerçek kehribardır. Bu testte Aseton buharlaşır ancak kehribarda hiçbir değişiklik olmaz. Gerçek olmayan Kehribar taşı üzerinde ise parmak müsaadeyiz bulunacaktır. Ultra viyole testı ile de elimizde bulunan kehribarın gerçek olup olmadığını kontrol edebiliriz. Kehribar olduğu iddia edilen taşı ultraviyole ışığa tabi tuttuğumuzda florasan bir şekilde tepkime gösteriyorsa gerçektir. Mavi ya da sarı rengi aydınlık olmayan bir ortamda taşa aktarırsak bunu yansıma şeklinde görebiliriz. Sahte olan kehribar taşında ise herhangi bir yansımanın olması söz konusu değildir. Çizme Kazıma testi ile de elimizde olan taşı teste tabi tutabiliriz. Bilindiği üzere elmas sert bir madde iken kehribar yumuşak bir maddedir. Eğer elinize herhangi bir nesne alıp bunu kazıma ya da çizmeye çalışırsanız gerçek kehribar da elinize biraz toz gelecektir. Sahte olan kehribarlar işe kazıma ve çizme işlemine karşı zorluk gösterecektir. Yanı sıra sıcak iğne testi, tuzlu solüsyon, ovma ve koklama gibi yöntemlerle de ayrım işlemini yapabilirsiniz.