Ev sahiplerinin kiracıları evden çıkarırken en çok başvurdukları gerekçe eve kendilerinin ihtiyaçlarının olması oluyor. Bu durum karşısında da kiracıları çoğu hiç uzatmadan evden çıkıyorlar. Bazıları ise mahkeme süreci yaşanmasını istiyorlar. Ancak ev sahipleri ihtiyacım var diyerek kiracıları evden çıkarıp evi başkasına kiraya veriyorlar. Bu durumda da eski kiracı kendisini aldatılmış hissediyor ve ne yapabileceğini sorgulamaya başlıyor. Eğer bu hale düşen kiracı tedbirli davranmışsa ev sahibinden bunun hesabını sorabiliyorlar.
KİRACILAR NE YAPMALI?
Kiracılar eğer ev sahipleri onları ihtiyaçtan dolayı evden çıkarmak istiyorlarsa öncelikle yasal haklarını bilmeleri ve ona göre hareket etmeleri gerekiyor. Ev sahibinin kendilerini ihtiyaçtan dolayı evden çıkarmış olduğunu kiracılar ileride ispatlayabilmeleri gerekebilir. Bunun en kesin yolu da ev sahibinden mahkeme yoluyla bu kararı aldırmasını sağlamaktır. Ev sahibi kiracıyı ihtiyaçtan dolayı evden çıkaracaksa bunu kiracılar ev sahibi söyledi diye yapmamalılar. Mahkeme süreci yaşanmalı veya en basitinden arabulucu süreci yaşanmalı ki kiracı ileride bunu ispatlayabilsin.
Ev sahibi kötü niyetle kiracıyı ihtiyaçtan dolayı evden çıkardıktan sonra evi bir başkasına kiraya verirse o zaman işler değişecektir. Ev sahibi o evi sadece ihtiyacı için kullanabilir. Bir anda gerek kalmadı ve evi başkasına kiraya verdim diyemez. Bu durumla karşılaşan kiracı mahkeme yolunu tutacaktır. İşte o bir önceki arabulucu veya mahkeme kararı bu durumda kiracının elindeki en büyük koz olacak.
Kiracı eski ev sahibini mahkemeye verdiğinde mahkeme yapılacak araştırma ile evin ihtiyaç için kullanılmadığını tespit edecek. Bu tespitin ardından ise ev sahibi eski kiracısına 1 yıllık kira bedeli tutarında tazminat ödemeye mahkum edilecek. Kiracı eğer mahkeme veya arabulucu aracılığı ile ihtiyaçtan dolayı evden çıkarıldığını ispat edememiş olsaydı ev sahibinden tek kuruş bile tazminat alamayacaktı.